afganistan çağıltısı

Bütün âzalarını harbe çağır

Sofran açılsın, elin şehit ballarından alsın

Saraylar, damlar yeniden kurulsun 

Ağaçlar içinden akan nehre 

Dal çık günde bin kere ve gecelerde 

Omuz başlarını denetleyen defterlerden yalnız sağdaki kalsın 

Kalem yazsın yazsın 

Küheylan bir aşık ol 

Öyle yalvar ki ellerim zahmet balyalasın 

Kaslar şehit dalgaları ve haykıran kan 

Başlasın vuslat gününü toprağa 

Başlasın hatırlatmaya denize kumsalını 

Şimdi üzgünüz arkadaş 

Yolumuza çıkmayın üzgünüz... 

Hava çok hoş denizin tuttuğu yerler derin 

-Konuş şimdi zaman hiç geriledi mi 

Hava çok hoş kuşların tuttuğu yerler berrak 

-Konuş şimdi daveti duydun mu 

Bir gece uyandın ki ellerin başaklarda 

-Konuş şimdi açık ağzına o gül yaprağı konan şehidi gördün mü 

Çoktan hayretle dondu kaldı bağlar ovalar 

-Konuş şimdi bekliyor mu yalın ayak çocukları ağacında buğday 

Hava çok hoş insanın tuttuğu yerler azar azar 

Kalbin zengin davetleriyle oynar 

Çocuklar o anda çok yakında bakarsın bir aşk sayhasında 

Yaslanırlar güzel anaların kollarına 

Hava çok hoş başın tuttuğu idrak yanımızda 

Adamlarımız yiğit 

Kadınlarımız hamarat 

Çocuklarımız dolu bilinç harmanı 

Köpeklerse sayılı 

Elimizde cahiliye dönemi sonrası bir pala 

(Kavmiyetçilik etme dedik ucu kırılır) 

Kırıldı da 

Şimdi severiz türkmeni peştunu 

Onarılmış gerilmiş bileylenmiş ve doğramakta 

Isın gökyüzü ısın 

Çocukları kavrulmuş kadınlar yeniden hamarat yeniden gebe 

Bunlar gübre insan değil 

Gömlekler çelik zırh 

Öyle bir çalgı çaldılar ki 

Seslerin çağırıp koyunlara bile 

Koyduğu zehirli gaz rüyaları 

Analara şaşkın çocukların 

Üç beş yaştakilerin 

Yüzleri harp yarası 

Harp yanığı 

Ama öpülmekte okşanmakta yanakları 

Hangisi hangisine mübadil 

(Dünya bu olamazdı) 

Hangisi özne hangisi edilmiş gelinmiş bilinmemiş 

Yağmur peyderpey kar tane 

Gamzem oyuyor düşüncemi 

Kime eşitim nasıl nerdeyim 

Gamlanmaktayım 

Hayır bir tereddüttü geçti 

Füsun bu karadağ mağdeni 

İsyan muannit 

Mösyö sevinçli mister memnun ağa yarı tok köylü sarı yaprak 

Millet üzgün 

Hani dengeler kuracaktık 

Batının kızıl ulusları bin dokuz yüz seksen kölelik yapmak istemiyorum 

Bu kahveniz 

Yıldızlarınız şapkanız 

Buyrun unutmuş olmalısınız dehanız şerefiniz 

Buyrun cep feneriniz 

Buyrun boynumuzdaki halkayı tutunun 

Ve semirin 

Hani dengeler kuracaktık 

Hani çağdaş uygarlıklardan tutunacaktık 

Hayır batının ulusları kızıllarla karışık 

Bin dokuz yüz seksen bay batıya buna şuna 

Cennetlik yapmak istemiyorum 

Çevir tarihi çevir 

Bin dört yüz BİR 

Bu kafa ne zaman köreldi 

Çalınanlar siren besteleri 

İmdatlarla düşün 

Bu anne asla merhamet dışında 

Gözleri nemli olmamıştı 

Hayır batının ulusları yıl bin dokuz yüz seksen değil 

Bin dört yüz bir 

Fakat beş yüz yetmiş dokuz yıl geçmiş değil 

Ne bir karışıklık var 

Ne bir dev rüya görmüş 

Değil 

Kıraç bir yamacı bir ekspres kıymıklıyor gibi 

Tünellere ses basılmış değil 

Elbette bunlar değil 

Yazmaktan çektiğim yalnızlık da değil 

Bahsi kapatalım ve yatalım için de değil 

Hiçbir şey değil hiç biri değil 

Anlatabildik mi arkadaş. Acaba 

Körebe bitti duvarı kaldır at 

Haydi zemini düzledik alt yapısını kurduk savaşın 

Dikil yanıma 

Ellerimizde birer çakıl taşı 

Onlarla dikilelim karşı karşıya 

Yüzlerimizin kefen örtülerini yırtalım baştan başa 

Görürsün berrak içi 

Derisi yüzülmüş kan gibi yüzlerimizin 

Bu harp başka 

Kim diyorsa ki batılılarla başımız bir taşta 

Cellatlarla aynı kaptan yiyoruz 

Aynı kirli hava 

Aynı kafa ayağımızın bodrumunda 

Hayır arkadaş bu hesap bambaşka 

Ne son aylardayız ne bu son gün 

Sanki dünya bir tek kaldırıp vuracağım gürze gebe 

Gözleri yumuşak yüzü yorgun bileği sert toprak 

Sanma ki harp derdinden geçtim 

Düşünme ki dökeceğin kanlar hunhar 

Derimin altında ne belalar baygın 

Bir devlet taşıyorum başımda 

Bu ev bana dayanmaz 

Çöker kızıllar kuduran inleri dünyanın 

Arkadaş 

Şimdi yalnız savaş

Cahit Zarifoğlu