Bir hastayı açıp aylar ya da yıllar öncesine ait bir yaraya baktığımda, kendimi kayıp bir gemi enkazını ilk defa gören bir deniz bilimci gibi hissederim. Kendimi, hasarlı organın eski durumunda nasıl göründüğünü düşünmekten alıkoyamam; bu olağanüstü makineyi yarasız bir enkaz haline getiren olayları, içgüdüsel olarak hayalimde canlandırırım. Gemi enkazı araştırmacılarının da benzer biçimde, geminin hasar gören gövdesinden içeri dolan suyun görüntüsünü ve uzun zaman önce bu dünyadan göçmüş denizcilerin ölüm çığlıklarını düşündüklerinden eminim. Benim için travma sonrası koparak kurumuş, cansız bir siniri görmek, bir çocuğun oyuncak bebeğini denizin dibinde yatarken görmek gibidir. Bende bir boşluk duygusu, harika bir şeyin asla yerine konmayacak biçimde yitirilmiş olduğu duygusu uyandırır.
Canımız Neden Yanar?, Dr. Frank T. Vertosick Jr.
0 yorum:
Yorum Gönder